Wesoło na przekór wszystkiemu:)

Czuję się, jakbym się wcale nie czuła. Zmęczenie materiału:)  Wczoraj nie robiłam prawie nic. Prawie, bo jednak w końcu wszyłam rękawy do swetra, o którym dawno temu pisałam (zmniejszany z rozmiaru 48 do 36-38). Jeszcze mu kwiatka doszyję. A z resztek coś będzie, bo wełenka śliczna. Pokażę, jak będą foty. Dziś mam materiał na posta, bo w międzyczasie wysyłałam paczuszkę do Modrak, która organizuje fantastyczne wyzwania. Umówiłyśmy się, że zrobię okładkę do starego segregatorka. Wygrzebałam więc w garażu coś i cosiowi dorobiłam coś. I wyszło takie coś:) W Modrak Cafe ładniejsze fotki, więc pooglądajcie, a ja dam zbliżenie na kwiatka, bo obiecałam Magdzie, że pokażę, z czego jest. Tak całkiem nieoczekiwanie wpadłam na pomysł wykorzystania drewnianego kolczyka. Kupiłam kiedyś te kolczyki, bo bardzo mi się podobały, jednak wiedziałam, że ich nosić nie będę, bo są za duże. Nosiłam zawsze tylko jeden jako zawieszkę do łańcuszka. Drugi zatem rozkwitł w nowych barwach i niegłupio wyszło.

 Bardzo mi miło, że naprawdę do mnie zaglądacie i czytam Wasze słowa z taką radością, że starcza mi jej potem na cały dzień. Dziękuję. Bardzo. Wiecie, że Was lubię.